Translate

8 Kasım 2014 Cumartesi

Turandot / Turandokht — Turan's Daughter









TURANDOT - G.PUCCINI / OPERA

Turandot / Turandokht — Turan's Daughter


"Turan" is the name given by the Persians to the "Turks". 
Turandot is a Turkish Princess...



Turandot, is an opera in three acts by Giacomo Puccini, completed by Franco Alfano in 1926, set to a libretto in Italian by Giuseppe Adami and Renato Simoni.

The original story is based on the epic Turan-Dokht from the book Haft-Peykar, work of 12th-century Azarbaijani poet Nizami Ganjavi ( Nizami Gencevi, 1141 – 1209 - He is not a Persian, but an Azarbaijani Turk) who wrote in Farsi language.

The opera's story is set in China and involves Prince Calàf, who falls in love with the cold Princess Turandot. To obtain permission to marry her, a suitor has to solve three riddles; any wrong answer results in death. Calàf passes the test, but Turandot still refuses to marry him. He offers her a way out: if she is able to learn his name before dawn the next day, then at daybreak he will die. (wiki)



TURANDOT / OPERA: video




NİZAMİ GENCEVİ IS A TURK
AND NOT PERSIAN



His statue in Azarbaijan - link




Sözün də su kimi lətafəti var,
Hər sözü az demək daha xoş olar.

Bir inci saflığı varsa da suda
Artıq içiləndə dərd verir su da.

İncitək sözlər seç, az danış, az din,
Qoy az sözlərinlə dünya bəzənsin.

Az sözün incitək mə’nası solmaz,
Çox sözün kərpictək qiyməti olmaz.

Əsli təmiz olan saf mirvarılar,
Suya və torpağa min bəzək vurar.

Mə’dənlə dolsa da hər xəzinə,
Hər kiçik zərrəsi dərmandır yenə.

Ürəyi oxşayan bir dəstə çiçək,
Yüz xırman otundan yaxşıdır, gerçək!

Yüz ulduz yansa da göylərdə, inan,
Bir Günə baş əymək xoşdur onlardan.

Göydə parlasa da nə qədər ulduz.
Günəşdir nur verən aləmə yalnız

Nizami Gencevi










TURKISH CULTURE










Al-Khwārizmī - The father of Algebra, an Uzbek Turk







Al Khwarizmi’s contributions to mathematics and astronomy centuries ago haven’t gone unnoticed. 
A crater on the Moon is named after him.



Although invented in Mesopotamia  and Greek and Hindu mathematicians preceded the great Frenchman François Viète — who refined the discipline as we know it today — it was Abu Jaafar Mohammad Ibn Mousa Al Khwarizmi  who perfected it.

He used Al Jabr (algebra) in the title of a justifiably renowned study that became a classic textbook in leading universities for centuries: the “Hisab Al Jabr wal-Muqabalah” (The Book of Integration and Equation), introduced the use numerals that, over time, came to be known as algorithms.

Indeed, algorithm is a Latin derivative of Al Khwarizmi’s name, and rather than attributing the collective work of many mathematicians to the scholar, it is safe to grant him grandfatherhood.

This would prevent excessive praise, though his introduction of the zero as a placeholder in equations paved the way for the development of the decimal system that, in this instance, was an exclusive and accurate attribution.

Undoubtedly one of the greatest mathematicians ever, unaware that his work had changed history.

Born in Rami/Khiva-Uzbekistan c.783, died in Baghdad-Iraq c.850


...


Monument in Uzbekistan: link

Al-Khwarizmi : link


...


His works:

Hisab Al Jabr wal-Muqabalah” 
[The Calculations (or Book) of Integration and Equation], 
in Frederic Rosen, trs, 
“Mohammad Ibn Musa Al Khwarizmi: Algebra”, 
London: The Oriental Translation Fund, 1831. 


.
“Kitab Al Jama‘ wal-Tafruq bil Hisab Al Hindi” 
(The Book of Addition and Subtraction According 
to the Hindu Calculation). 
The Latin version, “Algoritmi de numero Indorum” 
(Al Khwarizmi on the Hindu Art of Reckoning) 
is the only surviving text.


“Kitab Surat Al Ard” (The Image of the Earth). 
A single surviving copy of the text (no maps) 
has been kept at the Strasbourg University Library in France, 
while a Latin translation is available at the 
Biblioteca Nacional de España, in Madrid. 






....


Al-Khwarizmi Crater on Moon



....


TÜRK KÜLTÜRÜNDE SIFIRDAN DOKUZA KADAR 
SAYI ADLARI VE MATEMATİK DEĞERLERİ 


Burada Türk halkının somut olmayan kültüründe önemli bir şekilde yer alan sıfırdan dokuza kadar olan sayı adları ve matematik değerleri üzerinde duruldu. Sıfır hariç diğer bütün sayılar Türk dili kaynaklıdır. Bu sayıların Türk diyalektlerindeki adları ve varyantları toplu olarak gösterildi. Resim yazısından düşünce yazısına geçilirken Köktürk işaretleriyle bu sayı adlarının nasıl yazıldığı anlatıldı. 

Cep telefonlarının mesajlarında ve e-posta metinlerinde bir nevi eski çağların hiyerogliflerine geri dönülürken Türklerin taş abidelere sayı adlarını bir anlaşma vasıtası olarak nasıl resmettiklerini yeni nesil öğrenmelidir. Türk düşünce sisteminde sayılar sadece somut değil, soyut olarak da kültürel bir değer taşır. Sayıların evrenselliği yanında milliliği de vardır. Fertten aileye, aileden devlete geçerken toplumun teşekkülünde sayı adları ortaya çıkmıştır. Sonra bu sayı adlarında inanç izleri de görülmüştür.


Mehmet Hazar- Mehmet Şengönül
Nevşehir Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi 
TDE-Matematik bölümleri öğretim üyeleri


(Sıfır için Not : Her ne kadar makalede "sıfır" ın Arapça'dan alındığı belirtilse de "El Harezmi (Algoritma) zamanında; Sanskritçe boşluk anlamına gelen shunya sözcüğü, sifr olarak tercüme edilmiş ve bu sözcük pek çok Avrupa dillerinde kullanılan yokluk sözcüğüne karşılık gelen sözcüklerin temelini oluşturmuştur." denmektedir. El Harezmî'nin de Türk olduğu dikkate alınırsa sıfırın kaynağının da Türkler olduğunu söylemek çok yanlış olmaz...B.Tarhan - link)



in English....

From 0 to 9 in the numbers names and the mathematical values of the numbers that have a  great place in the abstract culture of Turkish public are emphasized in this paper. 

All numbers ,except for 0, are originating from Turkish language. (!see note) The names and versions of these numbers in Turkish dialects are presented collectively. It is presented that how these names of numbers are written by Kök Turk signs while passing from pictogram to ideograph. 

The rising generation should learn that how Turks depicted the names of numbers on stone monuments as a means of communication while returning to ancient period’s hieroglyphics in text messages and e-mails. The numbers have not only concrete but also abstract cultural value in Turkish thought system. The numbers are both universal and national. The names of numbers emerged during the organization process of society while they were transferring from individul to family and from family to state. In addition to that, the traces of belief are seen in these names of numbers. 


!NOTE to ZERO: Although the article write that ZERO's been known as Arabic, in the time of Harezmi (algoritma) was written in Sanskrit language "shunya" translated as "sifr" (sıfır-zero) , meaning is  "space, emptiness, nothing". Then it is not wrong to say that the source of "Zero" are the Turks, because Harezmi was a Turk..! B.Tarhan


The first known English use was in 1598.

In AD 976 Muhammad ibn Ahmad al-Khwarizmi, in his "Keys of the Sciences", remarked that if, in a calculation, no number appears in the place of tens, then a little circle should be used "to keep the rows". This circle was called (ṣifr, "empty") in Arabic language. That was the earliest mention of the name ṣifr that eventually became zero.

Italian zefiro already meant "west wind" from Latin and Greek zephyrus; this may have influenced the spelling when transcribing ṣifr. The Italian mathematician Fibonacci (c.1170–1250), who grew up in North Africa and is credited with introducing the decimal system to Europe, used the term zephyrum. This became zefiro in Italian, which was contracted to zero in Venetian. (wiki.note, that they still using the word Persian!)


....


Harezmi, (Algoritma)

Dünya bilim mirasını zenginleştiren bilim insanları arasında çok sayıda Türk bilgin de vardır. Bunların biri de matematikçi kimliğiyle öne çıkan Ebû Muhammed İbn Musa el-Harezmî’dir. Cebir biliminin kurucusu Harezmî aynı zamanda astronomi ve coğrafya alanlarında da çalışmış ve yaptığı katkılarla bu bilim dallarının gelişiminde önemli rol oynamıştır.


Prof. Dr. Hüseyin Gazi Topdemir



Çağını Aşanlar : pdf



El Harezmi Cebirin Atasıdır, Prof.Dr.Akbulut


Çalınan Türk Tarihi - link




HE WAS BORN IN UZBEKİSTAN NOT IN BAGDAT.
AL-KHWARIZMI IS AN UZBEK TURK AND 
NOT PERSIAN OR ARABIC.


"IX əsrdə özbək alimi Mahmud Əl-Xorəzmi
ÖZBEK TÜRKÜDÜR."
Russian and Uzbeks sources.




Again,
The History cannot be told without the Turks.

Regards.
SB.



NOTICE:
DON'T EVEN THINK OF STEALING!
;)














6 Kasım 2014 Perşembe

SCYTHIANS/SKOLOTS - TURKS




Scythian-Hun-Turkic origin
Scythians are the ancestors of today Turks
Scythians = Saka = Massagetae (Big Scythian- Queen Tomris /Tomyris, Turkish female name) = Parthians


Herodotus wrote about their daily life, which is the same as Turkish Culture... Mares' milk drinking, sacrifice and eating horse, burials with horses, Stone Statues (Tashbaba-Taşbaba and Balbal), Parthian shots, names, language, traditions....etc. 


Anna Komnena (Comnena), called Turkic Pechenegs "Scythians".
"Pecheneg mercenaries were known as Scythians."

"Anna Comnena remarks that the Pechenegs (whom she calls “Scythians”) speak the same language as the Komans  Kuman - Kipchaq/Kipchak Turks)."

Anna Komnene’s Alexiad 
Daughter of East Roman Emperor Alexios 
She was a historian, scholar and princess of East Roman Empire....


"Attaleiates efers consistently to the Pechenegs in Paristrion as "Scythians near the Danube", while reserving the more general term "Scythias" for all Pechenegs living both north and south of the Danube. He also knows and uses the name "Patzinakai" which may have been used by the local population (in Russian language Patzinak)."

Attaleiates, Historia (The History) (11th c), historian,scholar.
He knew many of the emperors and includes an eyewitness account of the battle of Mantzikert (1071), where the Seljuk Turks crushed the East Roman (till the 16th century it was not called as Byzantine) armies and opened the door for the permanent Seljuk Turks conquest of Asia Minor.


*
PECHENEGS, Peçenek / Bechenak / Pechenak, one of the OGHUZ Turkish tribal confederation of mediaeval central and western Eurasia. Same root as Seljuk and Ottoman Turks...

Oguz-Oğuz-Guz-Ishguz-Skuz-Skuzes-Skit-Skyth-Scyth-Scoth

Oghuz Turks, The Ghuz or Turkmen also known as Oguzes. 

"In 1000 BC these tribes were divided. A number of Oghuz tribe, had relationschip with the Indo-European language, and over time this Oghuz tribes become known as Ogur Turks. Ogurs are the progenitors of the Huns." - Prof.Yegorov Nikolay İvanoviç-historian, Chuvash


24 Oghuz Tribes under Gray Arrows and Three Arrows.

1-Bozoklar (Gray Arrows)

Kayı (founders of the Ottoman dynasty and Jandarids)
Bayat (founders of the Qajar dynasty, Dulkadirids)
Alkaevli
Karaevli
Yazır
Döger (founders of the Artuqid dynasty)
Dodurga
Yaparlı
Afshar (Afşar; founders of the Afsharid dynasty Nader Shah and Karamanid dynasty)
Kızık
Begdili
Kargın

2-Üçoklar (Three Arrows)
Bayandur (founders of the Ak Koyunlu (Whitesheep Turkomans))
Pecheneg
Çavuldur
Chepni
Salur (founders of the Kara Koyunlu (Blacksheep Turkomans) dynasty and Kadi Burhan al-Din and Salgurlular State in Iraq; also refer to Salar people)
Eymür
Alayuntlu
Yüreğir (founders of the Ramadanid dynasty)
İgdir
Büğdüz
Yıva
Kınık (founders of the Seljuk Empire)

"In Seljuk Turks period (11th-12th c) , the commander of the army ; on the left side, Pecheneg and Çavuldur ; on the right side, Kayı and Bayat ."



What was England called when the country was first founded?
ALBION ; Aristotelian Corpus 4th c BC: "Beyond the Pillars of Hercules is the ocean that flows round the earth. In it are two very large islands called Britannia; these are Albion and lerne" ... With Rome was Britannia, when the Angles conquered it, it became Anglia - today England.....

Albion = White İsland (like the word Albinism-Albinoid)

or

"SKEİTH" and "ALBA" 

Scyth = Skeith = Keith
Scyth = Scoti = Scoth 
(Scotland (/ˈskɒt.lənd/; Scots: [ˈskɔt.lənd]; Scottish Gaelic: Alba)

"" "Scotland" comes from Scoti, the Latin name for the Gaels. The Late Latin word Scotia ("land of the Gaels") was initially used to refer to Ireland. By the 11th century at the latest, Scotia was being used to refer to (Gaelic-speaking) Scotland north of the river Forth, alongside Albania or Albany, both derived from the Gaelic Alba. The use of the words Scots and Scotland to encompass all of what is now Scotland became common in the Late Middle Ages. ""

But it is not Gaelic Alba, it is from Alban Turks...

Chinees called the Huns "White Huns - Akhun" because of the color of their skin... 

There is only 5 races on earth. 
Capoid (black), Congoid (negroid), Mongoloid (yellow) , Australoid and Caucasoid (white-Caucasian- Europid) .... 
and The Turks are in the "White Race - Caucasoid/Europid " 

In history, a tribe or ethnic group, using the same name for 4500 / 3000 / 2000 years...imposible . It changes. Even if we go back for 500 years.... 
Today, people of Turkey are not called as Ottomans or Seljuks  But Turks. 
Or just 20 years ago ; Yugoslavians doesn't exist anymore....





"The history of a people need to be read, a bit of 
by looking at the writings of his enemies." 
L.N.Gumilev



more about Alban Turks:













SCYTHIANS ; A TURKIC TRIBE


*"Now when Jove had thus brought Hector and the Trojans to the ships, he left them to their never-ending toil, and turned his keen eyes away, looking elsewhither towards the horse-breeders of Thrace, the Mysians, fighters at close quarters, the noble Hippemolgi, who live on milk, and the Abians, justest of mankind. He no longer turned so much as a glance towards Troy, for he did not think that any of the immortals would go and help either Trojans or Danaans."

Homer, İliad, book 13

*"Now the Scythians blind all their slaves, to use them in preparing their milk."

Herodotus, The History, book 4,chapter 2

*18th century, Russian scholar V. Tatişçev, "the Iranians, the Germans and the Chinese can not be Scythian '....

*in 1855 , German historian K. Noyman: "The Scythians are the ancestors of the Turks" ....

*M. Vizantiyets says , Old Turks are named as "Saka" and for the Byzantine Emperor II Justianus, the agreement letter send by Göktürks (for Sasanian peace) ,was written in the Scythian language, known as the "barbarian Turks" ....

*Especially Russian Academy of Sciences, in many of the academy, Kazan Tatar Turks M.F.Zakiyeviç says , "from the second half of the 18th century, they started to become interested in the history of the Greek, of which A. Lızlov (the first edition of his book in 1692) indicates that the Turks and Tartars came from the Scythians" 


Burial types / Kurgan
Language
Horse / mare milk KIMIZ - Kumis/kumiss/koumiss / trousers









LİKE ATTİLA THE HUN ATTILA / ATILLA 



SCYTHIAN   - LİNK





Given the archeological, philological and historical proofs and the Sumerian-Scythian and Avaricetymologies already published by other researchers, with the present study that fills the “Hunnic gap”in the Scythian-Hun-Avar-Magyar ethno-linguistic continuity, there cannot be any serious doubt anymore that the Hungarian Continuity Theory (HCT) is a historical truth and not a nationalistic-ideological phantasy...Prof.Alfred Toth.....LİNK







TOMRİS / TOMYRIS - A TURKISH QUEEN

"At this time the Massagetae were ruled by a queen, named Tomyris, who at the death of her husband, the late king, had mounted the throne."

Herodotus (1:205) 

TOMRIS - Tomyris, historical person, was a queen who reigned over the Massagetae, a Turkic people of Central Asia (Azerbaijan ) , at approximately 530 BC. 

She "defeated and killed" the Persian emperor Cyrus the Great during his invasion and attempted conquest of her country.

MASSAGETAE = SAKA = SCYTH = TURKS
TOMRİS IS A FEMALE NAME , STILL IN USE BETWEEN THE TURKS.



To'maris - Hosila Rahimova  
Özbekistan- Uzbekistan Turkish Tribe







THUS
Scythian history is not just about the "Scythians" .... 



Regards,
SB.












ERMENEK'ten MERSİN'e




GÜNEYYURT - ERMENEK - LİNK





ERMENEK KAYA MEZARINDAN DETAY
TAHRİBAT YAPILIYOR...LİNK   /   LİNK   /  LİNK 



Karamanoğulları, Ermenek ve Bir Bölge Medresesi  
Mümin Köksoy

Karaman'ın Ermenek ilçesinde Karamanoğlu Beyliği döneminde yapılan "Tol Medrese"

İlçeye bağlı Çınarlı Mahallesi'nde bulunan Tol Medrese, Karamanoğulları döneminde Ermenek Valisi Emir Musa Bey tarafından 1339 yılında yaptırılmış. Karamanoğulları döneminin ilk büyük medresesi olması açısından önem taşıyan eser, tek katlı üç yanı revaklarla çevrili, açık avlulu yapı olarak dikkati çekiyor. Dikdörtgen planlı avlunun iki tarafında medrese odaları, güneyinde bir eyvan ve bu eyvanın iki yanında kubbeli mekanlar bulunuyor.

Eyvanın sağında ise medreseyi yaptıran Emir Musa Bey ile ailesine ait türbe yer alıyor. Diğer tarafta ise dershane olarak kullanılan bölüm var. Girişin iki yanında da yine iki tonozlu oda yer alıyor. Üstü açık avlunun ortasında bulunan havuz ise eseri tamamlıyor. Görkemli giriş kapısının üzerindeki, bugün örülmüş bulunan eski pencere Selçuklu sanatında görülmeyen bir yenilik olarak nitelendiriliyor.

Karamanoğullarının ardından Osmanlı devrinde de Cumhuriyet dönemine kadar medrese olarak hizmet veren yapı, Vakıflar Konya Bölge Müdürlüğü tarafından restore edildi. Kullanım hakkı Ermenek Belediyesi'ne devredilen Tol Medrese, Kent Müzesi olarak düzenlendi. Kazılardan çıkan eserler de sergilenecek
basın:


*Mümin Köksoy 1934 yılında Ermenek-Sarıvadi Köyünde doğdu. Diğer eserleri “Yüksek Öğretimde Kalite”, “Türk Yükseköğretimi İçin Öneriler”, “Yabancı Dilde Eğitim”, “Nuh Tufanı ve Sümerler’in Kökeni”   -  LİNK 


YAZARIN BAŞKA KİTABI 
Yerbilimlerinin Katkısıyla Nuh Tufanı ve Sümerlerin Kökeni - LİNK





ERMENEK ULU CAMİİ

Karaman Ermenek ilçesinde Gülpazarı Mahallesi’nde, Ermenek Kalesi önünde kente egemen bir yerde bulunan Ulu Cami’nin ceviz ağacından işlenmiş kapı kitabesine göre; Karamanoğlu Mahmut Bey tarafından 1302 yılında yaptırılmıştır. Bununla beraber bu caminin Mahmut Bey’in ölümünden sonra oğlu Halil Bey tarafından tamamlandığı bazı kaynaklarda belirtilmiştir. Şeyh Seyit Hacı Abdülvahab Efendi 1710 yılında camiyi tamir ettirmiştir.

Ermenek camilerinin en büyüklerinden biri olan Ulu Cami dikdörtgen planlı olup, ibadet mekanı mihraba paralel iki sıra halinde altışar sütunla üç sahına ayrılmıştır. Buradaki ağır taş payeler birbirlerine sivri kemerlerle bağlanmıştır. Üzeri düz toprak damla örtülmüştür. İçerisindeki sütunların tavanı desteklemesinde Karamanoğlu sanatında görülen sadelik burada da bulunmaktadır.

Caminin batısındaki son cemaat yeri 1543 yılında İshak Bey’in oğlu Hacı Seydi Ali tarafından yaptırılmıştır. Dört kemerle dışarıya açılan son cemaat yerinin üzeri ibadet mekanında olduğu gibi yine düz bir damla örtülüdür. Caminin ibadet mekanı mihrap duvarındaki altı pencere ile son cemaat yerindeki iki pencere ile aydınlanmaktadır. Bu nedenle de içerisi oldukça loştur. Son cemaat yerindeki ceviz ağacından çift kanatlı kapıları üzerinde caminin yapımı ile ilgili bir yazıt bulunmaktadır. 

Bu kitabede kapı kanatlarının Karamanoğulları döneminde yaptırıldığı belirtilmiştir. Caminin iki kanatlı ceviz kapısı geometrik yıldızlar ve küçük palmetlerden oluşan ince bir bordürle çevrelenmiştir. Çeşitli yıllarda onarılan caminin alçı mihrabı zamanının en güzel örneklerinden birisidir. Mihrabın iki tarafındaki duvara dayalı sütuncukların üzerine dikine konulmuş başlıklar bulunmaktadır. Kabartmalarla bezeli olan bu mihrap üzerinde yer yer mavi çiniler bulunmaktadır. Mihrap kündekâri tekniğinde olup, altı taş, üzeri de ahşaptır.     LİNK      /   LİNK








BAŞYAYLA - ERMENEK  -  LİNK







Karaman’ın Ermenek ilçesinin güneydoğusundaki 
Bezciler tepesindedir. 

Rölyeften Kurt Bittel 1939’da kısaca bahsetmiş, ilk detaylı çalışma Kay Kohlmeyer tarafından yapılmıştır. Ne yazık ki Bittel’den sonra rölyefin üstten üçte birlik bölümü ciddi hasar görmüştür. Kolunu öne doğru uzatmış, kısa bir tünik giymiş bir adamı gösteren rölyef bir niş içine oyulmuştur. 

Karabel rölyefi ile bazı benzerlikler gösterir. Muwatalli ve ardıllarının hükümdarlıkları sırasında bölgedeki Hitit kontrolü dikkate alınırsa M.Ö. 13. yy.’a tarihlenmesi önerilir, ancak Kohlmeyer hasar nedeniyle tanımlamanın veya tarihlemenin imkansız olduğunu düşünmektedir. 

Bu anıt 1980’li yılların sonu veya 1990'ların başında tamamen tahrip edilmiştir.  link



TARKASNAWA MÖ.13.yy
KARABEL KAYA KABARTMASI ise

Tarkasnawa, [Mira Ülkesi]'nin Kralı
Mira Ülkesi'nin Kralı Allantallis'in [oğlu]
Mira Ülkesi'nin Kralı ...... torunu.

Kemalpaşa ve Torbalı ilçeleri arasındaki yol üzerinde ve Bozdağlar sıradağlar kütlesi içinde, bu dağ silsilesinin en batıdaki kısmını oluşturan Nif Dağı ile daha doğuda uzanan kalan kısmı arasında yer alan bir geçittir. İzmir'den yaklaşık 20 km uzaklıktadır.

The inscription of the Karabel rock-carved prince-warrior monument in Mount Nif was read as attributing it to "Tarkasnawa, King of Mira", a part of the Kingdom of Arzawa.

Tarkasnawa, King of Mira (land).
(Son of) Alantalli, King of Mira land.
Grandson of (...), King of Mira land.  link




PELOPS / ATLANTİS / OLİMPİYATLAR:
The Name Atalantis or Atlantis:
Tarkandemos
Tarkhun
Tarquin
Tarkhun was also applied as a name to a tribe of Jaghata Turks: 


TARHAN : SOYLU KİMSE, BEY
TARKAN : AYRICAKLI, SAYGIN
TARCAN : AYRICAKLI DOST









Ermenek / Ermenak / Germenikopolis
Yükseklerde Yaşayan Yiğit İnsanların Ülkesi

Karamanoğulları Beyliği'ne başkentlik de yapmış olan ve nüfusunu Avşar Türkmenlerinin oluşturduğu önemli bir yerleşim iken, bu beyliğin yıkılması ve ardından gelen Osmanlı dönemiyle birlikte, bir kasaba haline dönüşmüştür.

Dünyanın önemli mağaralarından biri olan Maraspoli'yi de içinde bulunduran ilçe, denizden oldukça yüksekte Göksu nehri kıyısında yerleşmiştir.

Bir görüşe göre Ermenek güzel yer anlamına gelir ve dünyada bir cennet varsa oranın da burası olduğu söylenir.

Romalı general Germanius’un şehri ele geçirince adını değiştirir ve Germenikopolis olur.  LİNK



ERMENEK KÖYLERİ İSİM VE ANLAMLARI: LİNK



Acaba "Eminak" kelimesi ile bir bağı var mıdır?
Olbia antik kenti /Ukrayna, İskit gümüş 
madeni parası üzerinde Eminak - MÖ.440
Eminak (Εμινακος) - this name is read on 
Olbian silver coins dated by 440 BC.
P.O. Karyshkovsky, IMTA, No 4, 1962; E. Molev. Greeks and barbarians, M. 2003, p. 83.



MADENİ PARA - LİNK
OLBİA UKRAYNA - LİNK


ama Türkiye'de de Olba var...



OLBA KRALİÇESİ ABA - MERSİN

Kraliçe Aba’nın babası Olba rahip krallığının güçlü kişilerinden biri olan Ksenophanes’tir.

Olba krallığını birçok kişiyle muhafız kılığında ele geçirir. Bölgenin ve rahip krallığın hakimi olur. Romalıların korsan olarak adlandırdıkları yöre halkının isyan edenlerini yok etmesinden sonra Olba’da (Uzuncaburç= Prakana=Diokaisezeria) Tökrit (Teucrit) soyuna ait rahip krallar oldukça büyük bir bölgeye hakimdiler.

Ksenophanes (Zenophanes)’in kızı olan ABA, Ailos Nikonoros Arios ile evlenerek evlilik yoluyla hanedane girer (İ.Ö. 43).

ABA ve OLBA hakkında birçok bilginin kaynağını Strabon’dan öğreniyoruz:

“Kyinda ve Soli’nin yukarısında dağlık ülkede, içinde Teukros oğlu Aias (Ayas)’ın kurduğu Zeus Tapınağı bulunan OLBE KENTİ vardı. Bu Tapınağın baş rahibi Dağlık Kilikya’nın kralı oldu. Sonra ülke sayısız tiranlar tarafından ele geçirildi ve korsanlar örgütlendirildi. Bunların yokedilmesinden sonra bu ülkeye Teukros’un ülkesi ve rahiplerin çoğuna da TEUKROS veya AİAS adı verildi. Fakat tiranlardan biri olan, Ksenophanes’in kızı ABA, evlilik yoluyla aileye girdi.”

Kilikya konsülü ve Romalı ünlü komutan Markus Antonius ve Mısır Kraliçesi 12. Ptolemaios’un kızı KLEOPATRA, nazik davranışlarından ve saygılı olmalarından dolayı bir lütuf olarak buraları (Uzuncaburç=Olba) KRALİÇE ABA’ya bağışlarlar.

Roma himayesinde otonom bir yönetim oluştururlar. Olba kraliçesi ABA, dönemin bir başka güçlü kadını, Mısır Kraliçesi Kleopatra ile kendi ülkesi için bir anlaşma yapar. Roma kontrolündeki iki ülkenin iki kadını Roma için anlaşırlar.

Roma Konsülü Antonius, Kilikya’daki korsanlık sorununu çözmek için gelen Pompeus’tan sonra bölgede görev alan bir Roma generali, Sezar’ın egemenliğinden sonra, Sezar’ında gözdesi olan Mısır Kraliçesi KLEOPATRA ile bölgedeki zenginliği paylaşmak amacındadır. Başta Tarsus olmak üzere, Dağlık Kilikya’nın zengin ürünlerini Roma donanmasına aktarabilme düşüncesindedir.

Kleopatra, Tarsus’u yönetecek, karşılığında eski dünyanın denizlerine egemen Roma donanmasına o gün için en zengin kaynak olan, Kilikya’nın meşhur katran ağaçlarından, pos çamlarından elde edilen ve gemi yapımında kullanılan, denize dayanıklı, çürümez kerestedir. Kilikya dağlarındaki bu kaynak binlerce yıldır önemli bir kaynaktır. Kilikya’nın zengin kaynaklarını Roma’ya sunacaktı. Sözü edilen bu kaynaklar, yalçın kayalıklar ve derin vadilerle doğal koruma altında olduğundan, yapılacak tek şey, bu ülkenin yönetimi ile anlaşmaktır.

OLBA Kraliçesi ABA, kocası AİLOS NİKONOROS ARİOS aracılğı ile Olba yönetimini ikna edip, Kraliçe Kleopatra ile görüşüp ilk antlaşmasını yapmış olmalıdır. Böylece rahip kralların yapamadığını ABA gerçekleştirmiş oldu.

İ.Ö. 39 yılında ABA, yönetimden alınmışsa da (kurduğu yönetimle) yüzyıllarca OLBA METROPOLÜ ve KANYTELLA onun soyu tarafından yönetilmiştir. İhtimal ki, TOKRİD soyunun bir ferdi olan M. Antonius Polemon kral olmuştur. Ve bu suretle TOKRİD’lerin hakimiyeti yeniden başlamıştır. (İ.S. 11-17)

Bir süre Teucher’in oğlu Ajax geçmiştir. İ.S. 17′de Kapadokya kralı ARKHELAOS’un ölümünden sonra Romalılar ele geçirmişlerdi. Bağımsız paraların varlığına bakılırsa OLBA’nın bağımsız kaldığı anlaşılmaktadır.

UZUNCABURÇ’un (Prakana/Diokaisezeria Diokaisazea) adını almış olduğu (I.S. 69-79) İmparator VESPASIANUS’tan itibaren paralar üzerinde görülmesinden anlaşılmaktadır.ANTONIUS PIUS, (I.S.138-161) krallığı zamanında Uzuncaburç, imparatorluğa ait para çıkartmıştır.

Kayalık Çanakçı nekropolünde kaya mezarları bulunmaktadır. En solda ABA’nın 1.90 boyundaki rölyefi göze çarpar. Rölyefin altında mezar odası ile kitabesi vardır. ABA, (yazımına göre AWA, APPAİS, ABBA, ABA) kitabesinin üzerinde TANRIÇA ARTEMİS’in gece ismi olan AY TANRIÇASI SELENE’nin simgesi zarif bir ay görülmektedir.

Kendi kaya mezarındaki yazıt ile, kocası ve iki oğlu için yapılan anıt mezardaki yazıtında zamanın kültürü yanında dini inançları, salgın hastalıkları gibi sosyal konularda da bilgi sahibi oluyoruz. KRALİÇE ABA’nın kayamezarındaki yazıt metni şöyledir :

“Aba, Kaligon Kapeos’un mirasçısı olup, Ailos Nikanoros Arios’un karısı ve Nikanor ve Arios’un anası olup, Arios’un vasiyeti ile görevlendirilip, Arios’un mezarına benden (Aba) başkasının konulmamasını istiyor ve emrediyorum. Bu emre karşı gelenin ve (onun) cehennemin kötü tanrılarının gazabını ve Sebaste (Ayas) şehri ve Kanigelle (Kanlıdivane) kentinin Sezar’ın veznesine 10.000 ödesin. Kocası tarafından emredilen ve yazılanlar yüzyıllar boyunca geçerli olsun ve bunlara uymayanlar sorumlu olsun”.

Kaya mezarlar üzerinde tek başına yüksek kabartma yontusunu gördüğümüz Kraliçe ABA’nın ince ve görkemli görünüşü, ince ipek elbisesi ile usta bir yontucunun elinden çıkıp, giysilerindeki ayrıntılar, eski dünyanın moda merkezi konumundaki Anadolu’nun “Penelope” tipini betimler.

Kendi mezarı üstündeki yontusunda sağ elini zarifçe kaldırıp baş örtüsünü düzeltirken sol eli böğründe acılı, üzgün, ölümüne giden kocasına kavuşmayı bekler gibidir. Helenistik dönemin Erken Roma modası göğüs altı fiyonklu elbisesi dolgun bedenini sarıyor.

Yönetimi sırasında baş gösteren bir veba salgınında Aba, en yakınları olan kocası ve iki oğlunu kaybetti. Veba hastalığı koruyucusu SELENE ve HERMES tanrılarına verilen adaklara karşın ölüme yenik düşen sevgili oğulları ve kocasının anısına Kanytella’da bir anıt mezar yaptırdı. Bazı kaynaklarda Olba’nın adı Ourba yahut Orba olarak geçiyor. Sonraki Olba eski adın Rumcalaşmış şeklidir. Silifkeli Basil, Azize Aya Thekla’nın hayatını yazarken Olba şeklinde yazmıştır. Bazı kaynaklarda Olba ya da Olbe adı “bahtlılık, mutluluk” anlamındadır. ABA adı ise bir kaynakta Luvi asıllı bir sözcük olup “su” anlamındadır.



KRALİÇE ABA BALESİ

Müzik: Ferhang HÜSEYİNOV
Metin: Altay BAYRAM
Koreografi: Şamil TEREGULOV

KONU:

“Kraliçe Aba” balesi, M.Ö.45 yıllarında Olba Krallığında cereyan eden gerçek bir olayı işlemektedir. Olba Krallığı M.Ö. 1000 civarında kurulup, Grek ve Roma medeniyetlerine rağmen 1200 yıl kadar diplomasiyle ayakta kalmayı başarmış Mersin yöresine ait antik bir krallıktır.

Kral Teukros ile evlenerek Kraliçe olan Aba, eşini kaybedince oğlu henüz küçük olduğundan Olba idaresini üstlenir. Bu dönemde topraklar Antonius tarafından Kleopatra ‘ya armağan edilmiştir. Kraliçe Aba, Kleopatra karşısındaki diplomatik başarısı ile Olba topraklarının bağımsızlığını geri kazanır. “Kraliçe Aba” balesi konusu itibarı ile yöremizin belki de ilk özgürlük öyküsünü anlatmaktadır.

Kanlıdivane’de bulunan Aba’ya ait anıt mezar ise gene yöremizin ilk özgürlük anıtı durumundadır. Mersin’ in yerlisi bir krallık olan Olba ve onun kraliçesi Aba’nın öyküsü bu sebeplerden ötürü yeni bir bale için üzerinde çalışılacak son derece uygun bir konu olmuştur.

Özellikle, yerel antik değerlerimizin ve tarihsel zenginliğimizin bale gibi görsel bir şölenle insanlara ulaşmasıyla bölgemizin tanıtılmasının, öğrenilmesinin tüm Mersin ve çevresine getireceği faydaları sonsuzdur. Bu nedenle bu konu üzerinde çalışılması bir tercih değil, ihtiyaç olmuştur.

Kraliçe Aba balesinin antik tarihimizden gerçek bir kesit sunması ve yerel özellikleri ön plana çıkarması hedeflenmiştir. Bu sebeple, günümüze ulaşan bilgiler üzerinde titizlikle çalışılmakta ve baleye uygun duruma getirilmiştir.

Olba Kraliçesi Aba – Araştırmacı Şahin ÖZKAN  link  /  link





Queen Aba with Teukros King of Olba

Azerbaijani composer Farhang Huseinov (1949- ) has written another masterful orchestral work - again based on a socio - cultural theme set outside the borders of Azerbaijan.

The inspiration for this new ballet called Queen Aba are the historical and archaeological roots that date back 2,000 years ago to Queen Aba of Cilicia (ancient name of Southern Turkey) and Mark Anthony (Emperor of Rome) and Cleopatra (Queen of Egypt).

The setting takes place in the Olba Kingdom (near Mersin, Turkey, on the Mediterranean Sea). At that time this region was paying taxes to the Roman Empire. When King Teukros of Olban married Aba and made her queen, he was not aware that in earlier years she had been a female warrior. Enter Mark Anthony who presents his lover Cleopatra Queen of Egypt with the Olba kingdom as gift. Pompey, the Roman general objects since Cleopatra is Egyptian and he attacks the region. But Queen Aba comes to Cleopatra's rescue and, in return, Cleopatra returns the Olban Kingdom to her. Queen Aba succeeds in liberating the Olban Kingdom from the Roman Empire and then continues to rule after her husband's death.

Even the Greek historian Strabo (born 63 BC and who died after 21 AD) mentions Queen Aba in his well-known Geographia. Many archaeological ruins can still be seen in this region today showing what an advanced civilization existed at that time in the region of southern Turkey.

The Queen Aba Ballet premiered on October 13, 2005, at the Mersin State Opera and Ballet Theater under the auspices of the Turkish Ministry of Culture. The production included more than 150 performers, including 70 musicians in the orchestra, 40 dancers and 40 members of the chorus.

The libretto was written by Altay Bayram in 2001 and was choreographed by Ali Hoja and features the following dancers: Ozlem Shenormanlilar (Aba, Queen of Olba), Ender Uchdemir (Teukros, King of Olba), Victoria Haylova (Cleopatra, Queen of Egypt), Ulvi Azizov (Anthony, Emperor of Rome), Mahmut Akyol (Head Priest of Olba) and Zihnibek Ussin (Pompey, Roman General).

Though independence is one of the main themes running through the ballet, more importantly for Huseinov is the illustrious example of Aba as a woman who used her ingenuity, wisdom and diplomatic skills to lead her nation. As Huseinov likes to say: "It happened not 20 years ago, nor 200, but 2,000 years ago!

Under the guidance of the Mersin University Archaeology Department, Altay Bayram pieced together aspects of the story that had previously been unknown and created the story line for a dramatic work based on Olban culture, which is Anatolian and based on Hittite culture, along with Roman and Egyptian cultures.

"One of the most significant aspects about this ballet," says composer Huseinov, "is that viewers can still visit Aba's tomb and see the archaeological ruins of the settlement where the story actual took place. You can go and walk in the same valley and touch the same walls that Aba did 2,000 years ago. What an incredible feeling!"

with photo's link







.....


"Nihayet, bugün de Mitan ve Ermen (Ermin) boylarının 
Türk halklarının içinde olması olgusu, eski Ermen halkının kaynağını açıkça gösterir. "....
" Hurriler esasen Subar boylarından olan Mitan urukları ile kaynayıp karışmışlar, çünkü, Hurrilerin kurduğu devlet 
daha çok Mitani adı ile tanınmaktaydı.
Arme bölgesinin Mitani ülkesinin ortasında olması ve 
Mitan boylarının yaşadığı topraklarda, göçdüğü arazilerde 
daima Arman, Ermen yer adlarının, Ermen etnik isminin 
ortaya çıkmasını da dikkate alarak, Mitan boyları hakkındaki 
belli belgeleri gözden geçirelim." 
Ermen Boyları ve Pseudo-Ermeni Haylar 
(Milattan Önce Türk -Ermeni İlişkileri) 
Prof. Dr. Firudin Celilov : link




//Ermenek'e Saygılarımla....













OĞUZLAR






"...10.yüzyılda batıda Hazar Yurdu'na kadar uzanan bu bozkırlara, Horezm veya Oğuz Çölü deniliyordu....Oğuz Çölü'nün Kuzey Hazar sahillerin, Merkezi Oğuz bölgesini, Güneydoğu Karakum ve Yukarı Aral'ın Kızılkum bozkırlarını içine aldığını düşünebiliriz..." syf.112

"...Oğuzeli'nde oturan Türkmen nüfusu hakkında verilen tarihi bilgiler oldukça kısıtlıdır. Daha önce de belirtildiği gibi, Orta Asya'daki eski Hint-Avrupai ahalinin torunlarıyla kaynaşan bir kısım Oğuz ve Türklere "Türkmen" adı verilmişti. Türkmen adının kendisi ise esasında İslam dinini kabul eden Oğuzlar için kullanılmıştı..." syf.117

"...Oğuzlara nazaran Türkmenler arasında daha fazla yerleşik yaşamı benimsemiş nüfus mevcuttu. Ancak bu temelden yola çıkarak Oğuzlar'la Türkmenler arasındaki farklılıkları izah etmek, büyük yanlışlıklar doğurabilir. 10.- 11.yüzyıllara ait yerleşim alanlarında yapılan arkeolojik araştırmalar, Sır-Derya'nın aşağı akımlarında çok sayıda yerleşik ve yarı yerleşik Oğuz gruplarının berhayat olduğu gerçeğini açığa çıkarmaktadır...." syf.129

"...11.yüzyıl Türkmen ve Oğuz lehçelerinde kullanılan konaklama ve göçle ilgili birçok kelimenin mevcudiyeti de bu görüşü teyit etmektedir. Benzer terimler arasında konak yeri anlamında kullanılan "turası yer" sözcüğünü zikretmek gerekiyor. 11.- 13.yüzyıl Oğuz ve Türkmenleri'nin dilinde "yurt" kelimesi, daha ziyade "doğum yeri", "durak", "gelinen yer", "mesken" anlamında kullanılıyordu..." syf.132

"...İbn Fadlan, Oğuzların yetiştirdikleri koyun ve koçların çok yağlı olduğunu belirtmektedir. 10.yüzyılda Oğuzeli'nden Horasan ve Maveraünnehir'e getirilen koyunlar, en iyisi olarak kabul edilirdi. Bu cinsi Karaman türü olduğu aşikardır. 9. - 12.yüzyıllara ait kaynaklarda bu koyun cinsine genel olarak Türki denilmekteydi. İbn el-Fakih, Türk koyunlarının çok iri olduğunu ve kuyruklarının yerde sürüklendiğini yazmaktadır. Türki koçlara 12.yüzyılda Belh bölgesinde rastlanmaktaydı. Daha geç dönemde Ak-Koyunlu Türkmen boylarında yuvarlak ve yağlı kuyruklu koyunların bulunduğundan bahsetmektedir. Sunulan bilgilerden Oğuz ve Türkmenler'n Karaman türü koyunlar besledikleri ortaya çıkmaktadır.

At, Oğuz ve Türkmen göçebe yaşamında önemli bir yer işgal ediyordu. İbn Fadlan 10.yüzyılda Oğuzlar'ın büyük yılkı sürülerinin bulunduğunu belirtiyor. Beyhaki de , 11.yüzyılda Türkmenler'in sahip oldukları büyük yılkı sürülerine dikkat çekmektedir.  Oğuz göçebelerinin besledikleri atlar, muhtemelen kısa boylu bozkır cinsiydi. Bu at cinsinin izlerine, Orta Asya'da ortaya çıkarılan Türk kurgan ve mezarlıklarında rastlanmaktadır. 

7.yüzyıldan itibaren Kazakistan bozkırlarında iri gövdeli, iri kafalı, kısa boylu, cidavlı, besili ve uzun boyunlu at sürülerinin beslendiği bilinmektedir. Türk atları, yerel iklim şartlarına iyi uyum sağlamaktaydı ve bütün yıl boyunca her çeşit otlak arazide beslenmeye uygundu. Bozkır Türk atlarının bol sütlü, et ve yağ bakımından zengin olması dikkate değer bir husustur. Bu yüzden, göçebe Türkler, at etini, koyun ve inek etine tercih ediyorlardı. Türk atları yapı olarak sade, dayanıklık bakımından ise uzak mesafelere hızla koşması gibi özellikleriyle dikkat çekiyordu. Türkler, atlarını açık havada tutarlar, soğuk ve sıcağa karşı korumazlardı. Atlar saldırılarda, savaşlarda ve avda kullanılıyordu. Muhtemelen "bozkır cinsi" Oğuz atları da bu özelliklere sahiplerdi.

Tetkik edilen dönemde, Oğuz ve Türkmen göçebeleri zarif ve güzel cins atlar da beslemekteydiler. Uzun boylu, küçük başlı ve ince bacaklı atları, erken dönem Türk kurganlarından tanıyoruz. Bu tür at iskeletlerinin Türkizeban zengin eşrafın mezarlarından çıkması dikkat çekmektedir. Tarihi kroniklerde 11.yüzyıl Türkmen boylarında "Huttel cinsi" atların yetiştirildiğine dair bilgiler bulunmaktadır.

Bu atlar, güzel dış görünümü, zerafetleri ve hızlı koşmalarıyla dikkat çekmektedir. Tarihi efsanelerde Huttel atlarının "yabani deniz aygırı" cinsinden geldiği anlatılmaktadır. Bu eski rivayetler, hala Türkmen epik hikayelerinde ve halk masallarında yerini korumaktadır.

11. - 13.yüzyıl kaynaklarında Selçuklu boylarının kullandıkları binek atları hakkında bilgiler bulunmaktadır. Bu kaynakların rivayetlerine göre Selçuklu savaş atları, sert tırnakları, tıpkı uçan kartal gibi çevik ve hızlı hareketleri ile hayranlık uyandırıyorlardı. Oğuz ve Türkmenler, bu atlara "yuğruk at" veya "çapar" diyorlardı.

Türkmen atları, cüsse ve cins bakımından farklı oldukları için, çok yüksek değere satılıyordu. Selçuklu dönemi divan şiirinde bu atların ünü methiyelere konu olmuştu. 12.yüzyıl şairleri, bu atların koşusunu "rüzgar hızı" ve "deniz dalgalanması" gibi tasvirlerle şiirlerine aktarmışlardı... "syf.137




"11.-12.yüzyıllar arasında Oğuz zanaatıyla ilgili karşılaştırmalı tarihi bilgilere Ros'ta, Donets'de ve Rossav'da bulunan Tork-Peçenek demir başlıklarını gösterebiliriz. Burada kavanoz şeklinde balık kap ve eyere asmak için delikli çini kaplar açığa çıkarıldı. Tork mezarlarından çıkan demir başlıkların arasında kemik düğmeler ve levha üzerine yapılmış at eyerinin süslemesinin kalıntıları bulunmuştu. Metalden yapılan eşyalara da rastlamak mümkündü. Düşük ayar gümüşten yapılmış halkalar, demir üzengiler, tokalar, kılıçlar, ok uçları, bakırdan yapılmış olta iğneleri, vs....Kadınlara ait mezarlarda gümüş bezekli başlıklar, küpeler, bilezikler, taş askılar, hilal şeklinde gümüş levhalar bulunmuştur."... dipnot syf 147

"10. - 13.yüzyıllarda Oğuz kavimleri, birkaç büyük boy ve onların terkibinde bulunan çok sayıda irili ufaklı titrelerden teşekkül ediyordu. Kaşgarlı Mahmud, Oğuzların 24 boydan teşekkül ettiğini haber veriyor. Ancak, daha sonraları Halaçlar'ın iki boyu onlardan ayrılmıştı.

Divan-ı Lugat et-Türk'de 11.yüzyılın ikinci yarısında Oğuz halkının terkibinde bulunan boyların isimleri şu şekilde açıklanmıştır. Kınık, Kayı, Bayundur, Yiva, Salır, Avşar, Bekdili, Bekdüz, Bayat, Yazır, Eymür, Kara-Bulak, Alka-Bulak, Iğdır, Yüregir, Tutırka, Alayontlu, Döğer, Çepni, Peçenek, Çavuldur, Çaruk.

Bu isimlerin çoğu Fahrü'd-din Merverüdi, Reşidüddin ve geç dönem Orta Çağ müelliflerinin eserlerine konu olmuştur. Ancaki kaynaklar arasında Oğuz boylarının sayısı konusunda fikir ayrılığı bulunmaktadır. Kaşgarlı Mahmud ve Reşidüddin, onların 24 boydan oluştuğunu iddia ederken, Mervezi 12 boy olarak gösterir. Bu fikir ayrılığını, Oğuzların iki kola bölünmesinden kaynaklandığını söyleyerek önleyebiliriz.

Doğulu Orta Çağ müellifleri, Oğuzların Bozok ve Üçok olarak ayrılmasını, efsanevi Oğuz Han'ın ismine bağlıyorlar. Rivayetlere göre, Oğuz Han'ın oğulları üç yay ve üç ok bulmuşlardı. Oğuz Han üç oğluna yayı, üç oğluna da okları vermişti. Oğuz, yayı alan oğullarından türeyecek olanlara Bozok denilmesini emretmişti. Bozok'un anlamı - parçalara ayırmaktı. O bu ismi yayın kırılmasından dolayı vermiş ve sağ kanat ordusunun idaresini bu üç oğluna ve onun oğullarına bırakmıştı. Oğuz Han, sağ ve sol kanadın bütün otlak arazilerini oğulları arasında taksim etmişti. Oğuz, tahtı ve hakimiyeti, bütün oğullarına ve onların soyuna bırakmıştı.

T.Houstma, Oğuların Bozok ve Üçok olarak bölünmesinin temelinde "askeri-siyasi" sisteminin varlığını aramaktadır.

Oğuzlar 24 boydan oluşmakta ve iki eşit kısma ayrılmaktalardı. Ancak tarihi rivayetlere göre Bozoklar büyük, Üçoklar ise küçük boyları teşkil ediyordu. Sağ kanadı temsil eden Bozoklar, Üçoklara nazaran daha çok imtiyaz sahibiydiler. Reşidüddin'e göre, Oğuzların yüksek orunlu beyleri sadece Bozoklar arasından seçilebiliyordu.

Muhtemelen Oğuzların Bozok ve Üçok olarak ikiye ayrılmasında, bir takım bölgesel askeri özelliklerinin rolü olmuştur. Oğuz ordusunun her iki kanadının da elinde geniş meralar ve araziler bulunuyordu. Üçok ve Bozoklar'a tekabül eden İç ve Dış Oğuzlar hakkındaki bilgiler de bu durumu teyit etmektedir. İç ve Dış Oğuzlar'ın bölgesel olarak ayrıldıkları düalist sistemi hakkında toponom ve Türkmen Halk kaynaklarında epey bilgi bulunmaktadır.


Oğuz ordusunun sağ ve sol cenahını yöneten komutanlara Beylerbeyi ünvanı verilmekteydi. Tarihi rivayetlerde, İç ve Dış Oğuzlar'da beylerbeyinden bahsedilmektedir.

Genelde sağ kanat beyleri Kayı ve Bayat boy reisleri ; sol kanat beyleri ise Peçenek ve Çavuldur reislerinden seçiliyordu. Beylerin yargılamak, cezalandırmak gibi yetkilerinin yanı sıra, yazılı ve sözlü kararları da itiraz edilmeden uygulanmaktaydı. Beylerin hakimiyet sınırları, göçebe boyları dışında yerleşik topluluklar üzerinde de etkiliydi. 12.yüzyıl Türkmen reislerine "asilzade prensler" gibi itaat edilmekteydi."... syf.171




Bir dipnot daha syf.234
"Hardeş boyu, Altay bölgesinde oturan Kıpçak boy birliğine dahil olmalıdır. Çin kaynaklarına göre Kin-şa ülkesinde mavi gözlü sarışın insanlar yaşıyorlardı. (E.Bretscneider, Notes of the mediaval geography and history of Central and Western Asia, London 1876) Kin-şa, yani Altın Dağ, Kızılbaş ile İlke Aral arasında bulunan altay Dağ silsilesinin bir koluna tekabül eder. Bu kaynaklarda Kıpçaklar'ın bir zamanlar  Chou-Lan bölgesinde oturdukları belirtilmektedir. Bu Kıpçak boyu , Altay'da, Yılanlı Dağ eteklerinde, yahut Kem Nehri havzasında barınıyordu.Hardeşleri bozguna uğratan "Yılan Boyları"nın kim olduğunun tesbiti hayli zordur. Belkide Yu.A.Zuyev'in belirttiği gibi "Ots" adıyla, tamgalarında yılan işareti bulunan Kayılar kastedilmekteydi.

...


Orta Asya, Oğuz ve Selçuklu tarihi konusunda akademisyenler arasında en önde gelen uzman tarihçi olarak kabul edilir. Agacanov'un başyapıtı olan OĞUZLAR adlı eseri Sır-Derya Oğuz Yabgu Devleti konusunda Türkiye'de yayınlanan ilk ve tek eserdir. Özellikle Büyük Selçuklu İmparatorluğu'ndan önceki Oğuz Yabgu Devleti ve Oğuz boylarının yaşadıkları bölgelerle ilgili tarihi-coğrafi bilgiler son derece önemlidir. Yaklaşık 800 basma ve yazma kaynak taranarak hazırlanan bu eser, Oğuzların az bilinen tarihi konusunda önemli katkıda bulunacaktır.

arka kapak.




OĞUZLAR
Sergey Grigoreviç Agacanov 
Çeviren: Ekber N. Necef, Ahmet Annaberdiyev
Selenge Yayınları