Med İmparatorluğu'na ait yazıt Türkçe çıktı.

Aryan olarak sınıflandırılan Med halkının Hint-Avrupa dili konuştuğu kabul edilmiş, lakin Hint-Avrupa dili ile hiçbir şekilde çözülememiştir. Med/Midiya'lere ait olduğu söylenen yazıtın arami alfabesi ile yazıldığı ama arami dilinde olmadığı söylenen yazıtı okudular.

Yazıtın arami alfabesinde bile yazılmadığı Orhun-Yenisey alfabesi ile Türkçe yazılmış olduğu ortay çıktı.

MADAY (MİDİYA) YAZISI, NƏHAYƏT Kİ, 

TAPILDI VƏ OXUNDU!!!

İRANŞÜNAS ALİMLƏRİN ƏSKİ MADAY (MİDİYA) ƏRAZİSİNDƏN TAPILDIĞINI, ARAMİ ƏLİFBASI İLƏ YAZILDIĞINI, AMMA ARAMİ DİLİNDƏ OLMADIĞINI SÖYLƏDİKLƏRİ VƏ MADAYLARA (MİDİYALILARA) AİD OLA BİLƏCƏYİNİ EHTİMAL ETDİKLƏRİ YAZILARIN ƏSLİNDƏ ARAMİ ƏLİFBASI İLƏ DEYİL, ORXON-YENİSEY ƏLİFBASI İLƏ TÜRKCƏ YAZILMIŞ OLDUĞU ÜZƏ ÇIXDI!!! 

QƏDİM TÜRK YAZILARI ÜZRƏ BÖYÜK MÜTƏXƏSSİS, GÜNEYLİ SOYDAŞIMIZ MƏNSUR RƏHBƏRİ ONLARI OXUDU!!! 

© Bəxtiyar Tuncay ; buyrun okuyun 

link

Günümüzdeki İran'ın Kuzeybatı ve günümüzdeki Azerbaycan'ın Güney ve Güneydoğu kesimlerinde yaşamış halktır. Yunanlar bu halkın yaşadığı bölgeye Medya (Azerbaycan Türkçesinde Midiya/Madaya) adını vermişler. Medler ilk kez Asur kralı III. Salmaneser'in dönemindeki (M.Ö. 858-824) yazılarda "Mada" adı ile kaydedilmişler... Heredot'un Media - Jason ve Argonatlar hikayesindeki Media'dan adlandırdığı ülkedir.

Yeni Babillilerle birleşerek Asur Krallığı'nı yıkan Medler, MÖ 6. yüzyılda Anadolu'dan Afganistan'a kadar büyük bir arazide imparatorluk kurmuşlardır. MÖ 550 yılında, Med-kökenli Büyük Kiros'un büyükbabası, Med kralı AStiages'i yenmesi sonucunda, Medya Ahameniş İmparatorluğu ile birleştirilmiştir.



Soldaki resim:
Bistunun qayasında madayların təsviri.
Madaylar, mataylar, madalılar və ya midiyalılar – mannalardan sonra Azərbaycanda ikinci dövlət qurumunun əsasını qoymuş müasir Azərbaycan Türklərinin etnogenezində mühüm rol oynamış tayfalardan biridir.

Sağdaki resim: 
Saxsı qab üzərində ibadət edən maq təsviri (Britaniya Muzeyi).
Maqlar — Azərbaycan Türklərinin təşəkkülündə mühüm rol oynamış Türk mənşəli tayfalardan biridir. (Q. Qeybullayev – Azərbaycan Türklərinin Təşəkkülü Tarixindən, Bakı, 1994)



NOT: Kendilerini ayrı bir millet olarak gören Kürtler; ki Türk boyu olduğunu hep dile getirdik ve eğer bu boydan geliyorlarsa, ki Azerbaycan Türklerinin atalarından sayılıyor; Türk oldukları tescillenmiş oldu....SB

Mensur Rehberi'nin diğer makalesi

Türkün oxunmamış bəlgələri : Nüvədi-Qarqadaşı kitabəsi

link

EK:

Son dövrlərdə Azərbaycandan tapılan çoxsaylı yazı nümunələrinin təhlil və oxunuşu ölkəmizin yerləşdiyi bölgənin, elm aləmində ilk dəfə tapıldığı yerin adı ilə “Orxon-Yenisey” yazıları adlandırılan qədim türk yazı sisteminin formalaşaraq, bütün Avrasiya məkanına yayıldığı ilkin ərazi olduğunu söyləməyə əsas verir. Bu baxımdan tərəfimizdən elm aləminə təqdim edilən “Ciroft yazısı”, “Zaqatala yazısı” “Nüvədi yazısı”, “Manna yazısı”, Midiya yazısı”, Cəlilabaddan tapılan yazı, “Mingəçevir yazıları” kimi çoxsaylı epiqrafika nümunələri deyilənlərə ən gözəl və əyani misallardır.

Bu günlərdə surətini əldə etdiyimiz və İran məbuatında eynən “Midiya yazısı” kimi “Əhəməni yazısı” olaraq təqdim edilən daha bir möhür, daha doğrusu onun gilbasması üzərində həkk edilmiş təsvir və 5 işarəlik qısa yazı yuxarıda söylənilən fikri təsdiqləmək və qüvvətləndirmək baxımından xüsusi önəm daşımaqdadır. Təqdim edilən şəkildən də göründüyü kimi, Türkiyənin Kappadokiya vilayətindən tapılmış bu möhürdə əlindəki bıçaqla qanadlı bir mifik (demonik) məxluqu qətlə yetirən insan təsvir olunmuşdur. Onun başında tac olması bu şəxsin hökmdar olduğunu düşünməyə əsas verir.

Prof.Dr.Bahtiyar Tuncay - link
26 Kasım 2014

Kitap
Medler ve Türkler

Mehmet Bayrakdar


“Türkler ve Medler"

“Medler M.Ö 4500 yıllarında Sakalardan ayrılarak bugünkü Azerbeycan bölgesinde Mata (Mada) adındaki önderlerinin başkanlığında bir beylik olarak tarih sahnesine çıkmışlardır. Bugünkü Hemedan’ı başşehir olarak ilan ederek M.Ö 2500 yıllarında I. Dahaku başkanlığında Med İmparatorluğu denen bir imparatorluk kurmuşlar ve uzun geniş bir coğrafayada, birçok kavme hükmetmişlerdir. Son Med kralı Astiyages’ın (Efrasyap, Alp Er Tunga) kızından torunu I. Cyrus M.Ö 522 veya 520 yıllarında  bir ihtilalle dedesini tahttan ederek, İmparatorluk Pers İmparatorluğu adıyla I. Darius’un Ahamenid Devleti’ni kurmasına kadar aynen devam etmiştir. Pers İmparatorluğu denmesinin nedeni I. Cyrus’un babası Cambyse’in Persli olmasındandır.

Başta Babilli tarihçi Berosus (M.Ö. 3.yüzyıl) olmak üzere bütün eski tarihçiler ile özellikle de 19. yüzyılda Persepolis ve Asur yazıtlarını çözen E. Norris, Fr. Lenormant, Sir H.C. Rawlinson, J. Oppert, I. Taylor, N L. Westergaard, F. de Saulcy ve M. S. Zaborowski gibi Batılı  dilciler, tarihçiler ve antropologlar Medlerin dil, din ve ırk olarak Turani (Saka, Tatar,Türk) olduğunu ortaya koymuşlardır. 

Bu görüş baskın bir görüş olarak 1935-1940 yıllarına kadar devam etmiştir. Ancak bir kısım Batılı papaz tarihçiler ile Ermeni tarihçileri, 6. yüzyıldaki bir papazın Medler’e İranlı demiş olduğu iddiasıyla Medlerin İranlı olduğu iddiasında bulunmuşlardır. Özellikle 1950 yılından itibaren devrik İran şahı Muhammed Rıza Pehlevî’nin 17 kadar batılı oryantalisti toplatak ısmarlama bir  İran tarihi yazdırmasıyla sadece Medler değil; bugünkü İran bölgesinde yaşamış bütün eski kavimler İranlı yapılmıştır. İşte bu tarihten sonra Medlerin İranlı iddiası yaygınlık kazanmıştır. Ne yazık ki, Türk tarihçileri de bu yanlış görüşün tekrarlayıcısı olmuşlardır.

Oysa, diğer bazı eserleri bir kenara bırakarak sadece tarihin babası kabul edilen Herodot’a bile bakmak yeterlidir; çünkü o da Medlerden bahsetmiş ve Medlerin kan ve ırk olarak Perslerden ayrı olduğuna vurgu yapmıştır. Medleri, Herodot’a dayanarak Aryan yapan Batılı tarihçilerin sahtekârlıklarını da görmüş olacaklardır. 

Çünkü Herodot’un Tarihi’ni modern Batı dillerine çevirenlerden  bazıları, Medlerin Med adıyla anılmazdan önceki adlarının Arioi (Arii) olduğunu belirtirtiği bu sözcüğü,  Aryan yaparak Herodot’un da Medlere Pers dediği anlamını çıkaranlara karşı notlar düşerek Arioi’nin Aryan olmadığını belirtmiş olduklarını da göreceklerdi.  

Hatta Firdevsî gibi Ortaçağ İranlı tarihçiler, Medleri Med adı ile değil “Kayân” ve “Kayânî” adıyla anmışlardır. Firdevsî’nin Şehname’sinde Keykavus, Keykubad gibi adlarla anlattğı Med veya Kayânî krallarının bu adları sanıldığı gibi Farsça değildir. Pehlevice telaffuza göre söylenmiş Medce veya Türkçe kökenli adlardır. Her ne kadar Firdevsî ve diğer Ortaçağ İranlı tarihçiler Kayânîleri anlatırken, Piştad krallığı dedikleri tamamen efsanevi krallar zincirinin bir devamı göstererek onları zımnen de olsa İranlılığına vurgu yapmak istemişlerdir. 

Son dönem Ahamenidleri ve Sasaniler de Medlere Kayânî demekteydiler. Çünkü “Kay” sözcüğü, İranlların adlandırılmasıyla Kayânilerin, eski Yunanların ve Batılıların adlandırmasıyla Medlerin krallık unvanıdır; anlamı da “Bey” veya “Bay” demektir. Bilinen hiçbir Pers veya Ahamend dönemi İran asılılı kral Kay sanıyla anılmamıştır. Türkler tarih boyunca bu Kay unvanını kullana gelmişlerdir. Bilindiği gibi, Osmanlıların da  boyu “Kayı” adını taşır; aslında bu adın “Kayı” değil, “Kay “ olması gerekir; tartışmasını burada yapacak değiliz.

Medlerin İranlı olamayacağını başka kaynaklar da gösterir. Örneğin Tevrat; Tevrat’ın Yaratılış (Genesis) kitabında Hz. Nuh’un üç oğlundan insanlığın yeniden türeyişi anlatılırken, Med ve diğer Türk soyluların adı geçerken, onlarla birlikte, ne Pers ve ne de İran adı geçer. Çünkü Tevrat’ın bu kitabı yazılırken bölgede İranlılar yoktu; bazı Batılılara göre söz konusu kitabın yazılışı M.Ö. 1500 yılına kadar gitmektedir. Eski kaynaklarda Medler hakkında anlatılan dini ve millî gelenekler ve görenekler de Medlerin Türk soylu olduğunu göstermektedir; bunlardan birisi örneğin “Kan Kardeşliği” olayıdır.

Med uygarlığı başta Persler olmak üzere Asurluları, Babillileri,
Yunanlıları ve Romaları büyük oranda etkilemiştir.”


Prof. Dr. Mehmet Bayrakdar

link

KÖKTÜRK EL YAZMALARI / TURKISH INSCRIPTIONS

Turki letter in 'Runic' script, written by a person namedBaghatur Chigshi, perhaps a military official, apparently in the 9th century, giving an account of some arrangments of the military staff, and making complaints about the commissariat.

One large and four smaller fragments in Kok Turki.

One small fragment in Kok Turki.

Karakhoja - Karahoca ' da bulundu

Köktürk/Göktürk yazısı

Turkish Inscription

One large and four smaller fragments in Kok Turki.

Karakhoja - Karahoca'da bulundu

Köktürk'lere ait resim

One large and four smaller fragments in Kok Turki.

Old Turkic (lang.), Kok Turkic (script)

A small paper book, 5 1/2 in. by 3 1/2 in., containing a tract on divination in Kok Turki (published in J.R.A.S. 1912), preceded and followed by Buddhist devotional verses in Chinese. 58 ff.

Institute: British Library

Site: Dunhuang Mogao (Ch.0033)

Form: booklet

Materials: manuscript, ink on paper

Size (h x w) cm: 13.1 x 8.1

...............................

Irk Bitig or Irq Bitig, the Book of Omens, is the earliest and the only known complete manuscript text written in Old Turkic script also known as "Orkhon" or "Turkic runes", from the storage in the "Library Cave" of the Manichaean monastery Mogao Caves in Taigüntan (Ch. Dunhuang, 40.15°N 94.7°E), East Turkestan, presently in CPR China, by Aurel Stein in 1907, and is now in the collection of the British Library in London, England.

The manuscript text is conjecturally dated by 7th-9th cc. AD, its colophon states that it was written by an anonymous monk for his "elder brother", General İtaçuk (Saŋun İtaçuk) on the 15th day of the second month of the year of the Tiger. The Library Cave was sealed in the early 11th century, the year of the Tiger falls on one the years 702, 714, 726, 738, 750, 762, 774, 786, 798, 810, 822, 834, 846, 858, 870, 882 or 894.

The Heavenly God Tengri in the manuscript from the Manichaean monastery is mentioned in omens no.12, 15, 17, 38, 41, 47, 54, and 60), shown to be benevolent and omnipotent. The manuscript also mentions the Alp of the road bestowing his favor on travelers in omens no. 2 and 48. Title Khan is mentioned in omens no. 34.and 63.

The manuscript is written in a mix of prose and poetry, with poetic features such as rhyme, stylistic parallelism, and consonantal alliteration that uses the same consonant at the beginning of each stressed syllable in a line of verse, and without a fixed poetic metre. The poetic verse form with head rhyme parallels the Scythian poetry translated by Zaur Gasanov (Zaur Gasanov, Royal Scythians, Liberty publishing House, NY, 2002, ISBN 0-914481-61-4, Ch. IX. 6.2. Rhyming of the first syllables in the epos of the "Royal Scythians") from the eloquent message of the Scythians to the Persian king Darius:

MORE: Turkic History - LİNK

and: LİNK

Number of Manuscripts by Language/Script on IDP 

in the UK as of 22/06/2014 

LİNK

Database search for @Old Turkic (lang.) 

Türk Tarihinde bir kült ve mihenk taşlarımızdan olan Prof.Dr.Bahattin Öğel'in 

Çin'den Anadolu'ya kadar Türk Kültür Tarihi Eserleri 

okunmalı, okutulmalıdır.

M. S. 478 yılında Türklerin kağıdı hem de ipek kağıdı kullandığını ve ismine de bu günkü isme çok yakın olarak "kegde" dediklerini kaynaklarıyla bir tek bu kitap yazar.

TURKISH INSCRIPTIONS